ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!
Η κυβέρνηση, με τις ευλογίες της ΕΕ και ΔΝΤ, σε ένα κρεσέντο αντιεκπαιδευτικών και αντεργατικών μέτρων μέσα στο καλοκαίρι, υφαρπάζει το δικαίωμα των μαθητών μας για δημόσια δωρεάν και 12χρονη παιδεία καθώς και το δικαίωμα για μόνιμη, σταθερή εργασία των εκπαιδευτικών.
Απολύει συναδέλφους και μαθητές καταργώντας τομείς και ειδικότητες στα ΕΠΑΛ της χώρας μας δίνοντας δώρο τους καταργούμενους τομείς στους ιδιώτες.
Καταργεί ειδικότητες στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Εξαγγέλλει τη δημιουργία δημόσιων και ιδιωτικών μεταγυμνασιακών ΙΕΚ.
Εμπαίζει χιλιάδες συναδέλφους με τα σενάρια μετατάξεων, κινητικότητας, διαθεσιμότητας.
Συνεχίζει την περαιτέρω υποχρηματοδότηση της παιδείας, απολύει τους σχολικούς φύλακες.
Στέλνει σχέδια καταστροφής του δημόσιου σχολείου (Γυμνάσιο, Λύκειο, ΕΠΑΛ) των παιδιών του λαού με την μορφή no paper.
Το σχολείο ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να παρέχει στα παιδιά καλλιέργεια, ευαισθησία, πνευματικές αναζητήσεις, καλλιτεχνικές ανησυχίες, ούτε ακόμα σωματική άσκηση. Το σχολείο ΔΕΝ ΠΑΡΕΧΕΙ ΠΑΙΔΕΙΑ! Το σχολέιο είναι εξάρτημα της αγοράς, φτιάχνει γρανάζια για τους μηχανισμούς της: ΕΞΩ! τώρα και τα καλλιτεχνικά μαθήματα, οι μουσικές, τεχνολογίες και γυμναστικές!
ΟΜΩΣ η ΠΑΙΔΕΙΑ ανθίζει στα χέρια των παιδιών και των δασκάλων τους, επειδή τίποτα δε μπορεί να εμποδίσει την άνοιξη να έρθει:
Αλλάζει ριζικά το τοπίο στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, με στόχο τη μείωση του μαθητικού πληθυσμού στα Λύκεια, που συνδέεται με τη δραστική μείωση των εισακτέων στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ και τη στροφή των μαθητών στις μεταγυμνασιακές σχολές κατάρτισης (ΙΕΚ, ΚΕΚ κ.λπ.) δημόσιες ή ιδιωτικές
Σκοπός της επαγγελματικής εκπαίδευσης δεν είναι η ολόπλευρη γνώση μιας τέχνης, αλλά η εκπαίδευση πάνω σε μια συγκεκριμένη θέση εργασίας
Το αποθετήριο εκπαιδευτικού περιεχομένου για την Ακρόπολη ενσωματώνει υλικό του Τομέα Ενημέρωσης και Εκπαίδευσης της Υπηρεσίας Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης και υποστηρίζει με δυναμικό τρόπο την αναπαράσταση και ερμηνεία του παρελθόντος. Εκπαιδευτικοί, μαθητές και οικογένειες μπορούν να πλοηγηθούν στο αποθετήριο και να εμπλουτίσουν τόσο το μάθημα στο σχολείο όσο και την επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο και στο μουσείο Ακρόπολης.
Τι είναι το αποθετήριο εκπαιδευτικών προγραμμάτων για την Ακρόπολη;
Το ΔΣ της Γ΄ΕΛΜΕ ΑΘΗΝΑΣ σε ανοιχτή συνεδρίαση με συμμετοχή συναδέλφων στις 20-6-13, αποφάσισε ότι ο κλάδος μας οφείλει μπροστά στην ολοκληρωτική επίθεση που δέχονται οι εκπαιδευτικοί και το δημόσιο σχολείο από την τρικομματική συγκυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ, να εντείνει τις δράσεις του, να οργανώσει και να συσπειρώσει στον αγώνα του ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα, ανοίγοντας τα φλέγοντα ζητήματα που αφορούν τη διάλυση του δημόσιου σχολείου στην ελληνική κοινωνία.
Η τρικομματική κυβέρνηση, με τη γνωστή αντιδημοκρατική της μέθοδο του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» και τις άνομες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, επιστρατεύει «προληπτικά» τους εκπαιδευτικούς, καταργεί το δικαίωμα στην ελεύθερη αντικειμενική πληροφόρηση κλείνοντας την ΕΡΤ και απολύοντας τους εργαζόμενούς της, αλώνει το κοινωνικό αγαθό της Υγείας κλείνοντας κλινικές και νοσοκομεία, και επανέρχεται στην προσφιλή της τακτική της πλήρους υποβάθμισης και διάλυσης του δημόσιου σχολείου.
Η «κανονικότητα» των πανελληνίων εξετάσεων έπρεπε να διαφυλαχτεί, για να δίνει την αυταπάτη μιας γενικής «κανονικότητας» στη ξεπουλημένη χώρα και να νομομοποιεί τον εκφασισμό του «νόμος και τάξη»
Σχολικό Κήπο οραματίστηκαν, διαμόρφωσαν και τελικώς κατασκεύασαν εντός του προαυλίου του σχολείου τους οι μαθητές και μαθήτριες της Περιβαλλοντικής Ομάδας του 3ου Γυμνασίου Γαλατσίου, επί της οδού Δρυόπιδος, ώστε να χρησιμοποιηθεί και στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Η προσπάθεια αυτή μάλιστα, εξελίσσεται στα πλαίσια εγκεκριμένου από την Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Α΄ Αθήνας, Προγράμματος Περιβαλλοντικής Αγωγής.
Στην Περιβαλλοντική Ομάδα συμμετέχουν μαθητές και των τριών τάξεων του 3ου Γυμνασίου, ενώ
Στόχος του πριν από δύο χρόνια, όταν έγινε διευθυντής, ήταν να δημιουργήσει ένα σχολείο με όραμα και ανοιχτό στην κοινωνία. Οι προσπάθειές του δείχνουν να έχουν αποτέλεσμα. Το σχολείο είναι περιζήτητο και πολλοί γονείς επιδιώκουν να στείλουν σε αυτό τα παιδιά τους, ενώ παράλληλα λειτουργεί ως κύτταρο ζωής για ολόκληρη τη γειτονιά. Ολα αυτά, διότι το σχολείο του ξεφεύγει από τα συνηθισμένα
Η εκδήλωση την οποία διοργάνωνε για χθες το βράδυ στο Αλσος Νέας Σμύρνης αποδεικνύει πόσο ανοιχτό στην κοινωνία είναι το σχολείο που διευθύνει. Στο Αλσος ήταν προγραμματισμένη η «Αστροβραδιά του 4ου»: οι μαθητές θα παρατηρούσαν τον έναστρο ουρανό με τηλεσκόπια με τη βοήθεια ερασιτεχνών αστρονόμων.
Αγαπητοί γονείς (το γράμμα παραδόθηκε σε όλους τους γονείς των μαθητών του 72ου γυμνασίου Αθήνας),
Είμαστε οι καθηγητές των παιδιών σας, αυτοί που εμφανίστηκαν στη ζωή σας τον Σεπτέμβρη, τότε που τα παιδιά σας ήρθαν στο Γυμνάσιο, αυτοί που θα χαθούν από το προσκήνιο όταν τα παιδιά, με το καλό, τελειώσουν το σχολείο. Με αυτή την επιστολή δεν θέλουμε να σας ενημερώσουμε για την επίδοση των παιδιών σας ή για τις απουσίες τους, ή για κάποιο πειθαρχικό παράπτωμα. Λέμε τα παιδιά σας, όμως σε ένα ποσοστό είναι και δικά μας παιδιά, αφού για ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς τους είναι στα χέρια μας. Αυτό αυτόματα μας δένει μαζί τους και μαζί σας. Τα προβλήματά τους σε ένα ποσοστό είναι και δικά μας προβλήματα, όπως και τα δικά μας προβλήματα επηρεάζουν αυτά.
Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε και γονείς, που έχουν στείλει ή στέλνουν ακόμη τα παιδιά τους σε κάποιο σχολείο, άρα στη θέση τη δική σας έχουμε βρεθεί και γνωρίζουμε τις ανησυχίες σας και αυτά που έχετε να αντιμετωπίσετε.
“Γονιός ήρθε στο σχολείο να διαμαρτυρηθεί στη διεθύντρια επειδή δίδαξα στα παιδιά (Ε’ δημοτικού) τον Κεμάλ του Χατζηδάκι στο μάθημα της μουσικής κατηγορώντας με για ισλαμική προπαγάνδα. Αντίδραση διευθύντριας? Μπήκε στην τάξη και μάζεψε από τα παιδιά τις φωτοτυπίες που είχα μοιράσει. Έπειτα με κάλεσε στο γραφείο της και αφού δήλωσε απογοητευμένη από τη δουλειά μου μου ανέλυσε για ποιους λόγους στο δημοτικό μόνο μας μέλημα οφείλει να είναι να μαθαίνουμε στα παιδιά να αγαπούν την πατρίδα και να τονώνουμε το εθνικό τους φρόνημα.
Θα ήθελα να σου εξηγήσω για ποιους λόγους αναγκαστήκαμε εμείς, οι καθηγητές σου, να ξεκινήσουμε αυτό τον δύσκολο απεργιακό αγώνα. Αυτό βέβαια δεν είναι αρκετό. Θα ήθελα να μάθω κι εγώ τη γνώμη σου, ιδίως αν είναι διαφορετική από τη δική μου. Σου ζητώ όμως πρώτα να ξοδέψεις δυο λεπτά για να με ακούσεις.
Σε συναντώ καθημερινά στην τάξη, ανταμώνουμε στους διαδρόμους και στις σκάλες, στη αυλή του σχολείου μας. Με ενώνουν μαζί σου κοινές έγνοιες για το μάθημα της ημέρας, οι χαρές και οι λύπες της σχολικής καθημερινότητας. Ακόμα κι αυτά που κάποιες στιγμές φαίνεται να μας χωρίζουν συχνά γίνονται αφορμή για να συνδεθούμε στενότερα.
Κάποιες φορές στο σχολείο κυριαρχεί η ένταση, οι κραυγές δυναμώνουν, οι παλάμες σφίγγουν, το βλέμμα αγριεύει. Θα έχει περάσει, ασφαλώς, από το νου σου ότι τις περισσότερες φορές αυτές οι συγκρούσεις έχουν τη ρίζα τους έξω από το σχολείο, στο σπίτι, στη γειτονιά, στην καθημερινή ζωή. Και υπάρχουν λόγοι γιʼ αυτό. Ιδίως στις μέρες μας, η επιβίωση συχνά γίνεται ένας καθημερινός εφιάλτης.
Οι γονείς συζητούν ολοένα στο σπίτι για νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, για μεγαλύτερη φτώχεια, για το φόβο της απόλυσης.
«Κατέστη φανερόν ότι οι σκοποί οι επιδιωκόμενοι από τους διευθύνοντας την απεργιακήν κίνησιν, είναι πολιτικοί, ανατρεπτικοί. Η κυβέρνησις δεν θα εμποδίση βεβαίως το δικαίωμα της απεργίας από εκείνους οι οποίοι το έχουν, αλλά δε θα επιτρέψη διατάρραξιν της τάξεως.
Όσοι το επιχειρήσουν, θα συναντήσουν το κράτος του νόμου».
(Ιωάννης Μεταξάς, Μάης του 1936)
Λίγες μέρες πριν τις πανελλήνιες, η κυβέρνηση των τροϊκανών, των μνημονίων και των τοκογλύφων, που ξεπουλάει τη χώρα και ισοπεδώνει το λαό, αποφασίζει να ρίξει τη χαριστική βολή στον κόσμο του δημόσιου σχολείου.
Συμμετέχουμε στο συλλαλητήριο ενάντια στην επιστράτευση των εκπαιδευτικών. Καλούμε την Γ΄ ΕΛΜΕ Αθήνας, τους Συλλόγους Εκπαιδευτικών Π.Ε. ¨Άριστοτέλης ¨ & ¨Αθηνά¨, τις Ενώσεις Γονέων & Κηδεμόνων Γαλατσίου και Φιλαδέλφειας σε κοινή συνάντηση
«Η κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ. – συνεχίζοντας το έργο των προκατόχων της και της ΕΕ- βάζει στο εκτελεστικό απόσπασμα το μορφωτικό δικαίωμα των παιδιών μας, καιρό τώρα.
Λοιπόν, επειδή πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί αυτές τις μέρες, νομίζω ότι χρειάζεται κι ένα σχόλιο από κάποια που πρόσφατα γλίτωσε από τις Πανελλήνιες και «συμμερίζεται την αγωνία και το άγχος των μαθητών» πολύ περισσότερο από κάθε τηλεμαϊντανό που παριστάνει τον αρμόδιο. Φοιτήτρια επί του παρόντος, αλλά και κόρη καθηγήτριας, τυχαίνει να έχω κάποιες -ενδιαφέρουσες ελπίζω- εμπειρίες να μοιραστώ.
Θυμάμαι τη μάνα μου νεοδιόριστη να ξενυχτάει για μάθημα κατεύθυνσης Γ’ λυκείου-που δεν ήταν η ειδικότητα της και είχε αναλάβει αναγκαστικά γιατί δεν υπήρχε αρμόδιος καθηγητής-, τρελαμένη από το άγχος «πώς θα τα πω στα παιδάκια να τα καταλάβουν γιατί δεν πάνε και φροντιστήριο»
Θυμάμαι τη μάνα μου να παλεύει να βάλει βαθμούς («κι αυτό τι καλό παιδάκι που είναι» και «αυτό πόσο έξυπνο και γιατί δεν μου διαβάζει» και «αυτό δεν έγραψε καλά, γιατί περνάει το τάδε πρόβλημα στην οικογένειά του») και τελικά να σηκώνεται χαράματα και ν’ ανεβάζει 1 και 2 μονάδες τον καθένα.
Θυμάμαι τη μάνα μου να σκοτώνεται να βρει πρόγραμμα «να πάνε τα παιδιά μια εκδρομή» και δώσ’ του μετά στις φωτογραφίες «και αυτή είναι η Μαρία και αυτός είναι ο Γιάννης» και να ‘χει μια ιστορία για τον καθένα.
Φτάνω στο σχολείο μου 8.00. Τα κατάφερα! Είμαι στην ώρα μου. Τρέχω στο γραφείο να βρω το PC ελεύθερο για να εκτυπώσω το τεστ της 1ης ώρας. Έχει ουρά από 3 συναδέλφους. Ας κάνω κάτι άλλο ωστόσο. Βλέπω ελεύθερο φωτοτυπικό με την άκρη του ματιού μου. Πρέπει να δράσω γρήγορα. Μ’ ένα άλμα βρίσκομαι μπροστά του. Χαμογελάω και, ενώ βγάζω φωτοτυπίες, χτυπάει το κουδούνι για προσευχή. Φεύγω σφαίρα για το προαύλιο, ενώ το φωτοτυπικό ακόμα τυπώνει.
Αρχίζουν τα «γεια σας κύριε, γεια σας κύριε». Ανάσες για μένα. Χαλαρώνω. Αλλά όχι για πολύ. Πρέπει να μαζέψουμε τα παιδιά σε σειρές για προσευχή. Αυτά, λες και το κάνουν επίτηδες, κάνουν το πιο αργό τους βάδισμα, ενώ νιώθω το πιο γρήγορο λαχάνιασμα, παρότι ακίνητος. Δε μπορώ να συγκεντρωθώ την ώρα της προσευχής. Αποφασίζω να την κάνω την αμαρτία μου. Πριν ολοκληρωθεί, βρίσκομαι με χαλαρά πηδηματάκια στο γραφείο και εκτυπώνω τα θέματα του τεστ της 1ης ώρας. Τα κατάφερα! Αρπάζω και τις φωτοτυπίες από το φωτοτυπικό και έφυγα για τη τάξη.
Δεν ξέρω ποιος είναι ο συγγραφέας…
Νομίζω, ο ανώνυμος εκπαιδευτικός…
Καλή ανάγνωση:
«Χιλιάδες εκπαιδευτικοί καθημερινά διασχίζουν τεράστιες αποστάσεις, ατέλειωτες ώρες για να φτάσουν στο ένα, στα δυο, στα τρία, στα τέσσερα κ.ο.κ. σχολεία.
Με δικά τους έξοδα φυσικά, με κίνδυνο της ζωής τους, με την αγωνία να προλάβουν το χτύπημα του κουδουνιού, γιατί χωρίς το δάσκαλο δεν υπάρχει μάθημα .
Περιπλανώνται ανά την Ελλάδα, σε βουνά και σε νησιά, σε επαρχίες και χωριά.
Ώρες; Βδομάδες; Μήνες, χρόνια, δεκαετίες.
Αναπληρωτές αιώνιοι, ωρομίσθιοι της μισής ζωής, νεοδιόριστοι γερασμένοι με 600 ευρώ.
Τα δικά τους παιδιά, αν προλάβουν να έχουν, σε δεύτερη μοίρα. Βασανίζονται για τα παιδιά της Πέμπτης. Μοχθούν για το Β1. Πασχίζουν να ξαναφέρουν στο σχολείο την Ιωάννα που τα παράτησε. Κλαίνε με τα παιδιά της Θεωρητικής μπροστά στ’ αναρτημένα αποτελέσματα. Μοιράζονται και τη χαρά και τη λύπη.
Ανοιχτή επιστολή προς τους πολίτες εξέδωσε η Ένωση Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΕΛΜΕ) Ευβοίας, προκειμένου να ενημερώσουν «για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στη δημόσια εκπαίδευση, (κοινωνικό αγαθό, στο οποίο σύμφωνα με το Σύνταγμα, πρέπει να έχουν πρόσβαση όλα τα παιδιά), μέσα από την πολιτική της τρικομματικής κυβέρνησης και των μνημονίων».
Έτσι, οι καθηγητές σχολιάζουν ορισμένες από τις πλέον πολυσυζητημένες κατηγορίες που προσάπτονται στους λειτουργούς του κλάδου τους, όπως το ότι «είναι τεμπέληδες», «δεν θέλουν να αξιολογηθούν», «δεν ενδιαφέρονται για τους μαθητές τους» και διαμαρτύρονται επειδή τους αύξησαν το ωράριο κατά μόλις 2 ώρες την εβδομάδα».
και αντεργατικών μέτρων μέσα στο καλοκαίρι, υφαρπάζει το δικαίωμα των μαθητών μας για δημόσια δωρεάν και 12χρονη παιδεία καθώς και το δικαίωμα για μόνιμη, σταθερή εργασία των εκπαιδευτικών.
ΚΙΝΗΣΗ ΓΟΝΕΩΝ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ-ΔΡΑΣΗ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ 
Πρόσφατα σχόλια